Prej argumenteve të ngjasimit të përgjithshëm kemi:
1. "Udhëzona në rrugën e drejtë! Në rrugën e atyre ndaj të cilëve ke bekimin, e jo në të atyre që je i hidhëruar, dhe që kanë humbur." [El-Fatiha, 6-7]
2. "Dhe prej tyre ka të tillë që thonë: "Më lejo mua (të mos shkoj në luftë) e mos më vë në sprovë!" Ja, ata mu në sprovë kanë rënë (më parë). Xhehennemi gjithsesi i përfshin nga të gjitha anët jobesimtarët." [Et-tevbe, 49]
3. "Pastaj, Ne të vumë ty në një rrugë të drejtë të fesë, pra ti ndiqe atë e mos ndiq dëshirat e atyre që nuk dinë." [El-Xhathije, 18]
4. "O ju që besuat! Mos zini miq as jehuditë, e as të krishterët. Ata janë miq të njëri-tjetrit. E kush prej jush i miqëson ata, ai është prej tyre. Vërtetë All-llahu nuk vë në rrugë të drejtë popullin zullumqarë." [El-Maide, 51]
5. "O ju që besuat, nëse keni dalë (prej vendlindjes) për hirë të luftës për rrugën Time, duke kërkuar kënaqësinë Time ndaj jush, mos e zini mik armikun Tim dhe armikun tuaj, duke shprehur ndaj tyre dashuri, kur dihet se ata mohuan të vërtetën që u erdhi juve. Ata e dëbojnë të dërguarin dhe ju, sespe i besoni All-llahut, Zotit tuaj, e ju fshehurazi u ofroni miqësi, po Unë më së miri e di atë që e keni fshehur dhe atë që e keni publikuar. Ai që punon ashtu nga pala juaj, ai e ka humbur rrugën e drejtë." [El-Mumtehine, 1]
6. "Nuk gjen popull që e beson All-llahun dhe Ditën e Gjykimit, e ta dojë atë që e kundërshton All-llahun dhe të dërguarin e Tij, edhe sikur të jenë ata (kundërshtarët) prindërit e tyre, ose fëmijët e tyre, ose vëllezërit e tyre, ose farefisi i tyre." [El-Muxhadele, 22]
7. "Ata dëshirojnë që edhe ju të mos besoni sikurse nuk besuan vetë dhe bëheni të njejtë. Mos i zini për miq prej tyre deisa ata të shpërngulen (si ju) për hirë të All-llahut, e nëse refuzojnë, atëherë kudo që t'i gjeni, kapni dhe mbytni dhe prej tyre mos zini as mik as ndihmës." [En-nisa, 89]
8.Transmetohet nga Sejid El-Hudriju se Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] ka thënë: "Do t'i pasoni traditat e tyre që ishin para jush, pëllëmbë për pëllëmbë dhe krah për krah, do t'i pasoni ata në qoftë se hynë edhe në birë të hardhucës. Thanë: O i Dërguari i Allahut, a Jehuditë dhe Krishterët? Tha: Po kush tjetër? (transmeton Buhariu 3269 dhe Mislimi 2669).
9. Thotë Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem]: "Kush i përngjan një populli ai është prej tyre" (transmeton Ebu Davudi 4031 dhe Ahmedi 5093).
Ndërsa prej argumenteve, të cilat tërheqin vërejtjen nga shoqërimi i tyre në festa, janë këto:
1. Allahu xh.sh. thotë: "Robërët e Zotit janë edhe ata që nuk dëshmojnë rrejshëm" [El-Furkan, 72]
Thotë Ibën Sirini: Kjo është e diela e Larit apo e diela e delfinëve (festë prej festave të Krishterëve). Ndërsa Muxhahidi thotë: Ato janë festat e idhujtarëve si dhe të ngjashme me këtë e transmeton Dahaku.
2. "Secilit popull ne i dhamë ligj (fetar) që ata të veprojnë sipas tij, pra le të mos polemizojnë (popujt tjerë) me ty për këtë çështje (për çështjen e shtetit islam), e ti thirri te Zoti yt, se pa dyshim ti je në rrugë të drejtë." [El-Haxh, 67]
3. Transmetohet nga Abdullah ibën Amër se Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] ka thënë: "Kush ndërton në tokën e idhujtarëve, feston Nejruzin (vitin e ri të Persianëve), e iu përngjan atyre, nëse vazhdon kështu deri në vdekje, do të ringjallet në Ditën e Gjykimit me ta" (Transmeton Bejhekiu në Sunenin e madh 2349).
4. Thotë Atav bin Jesari (praj Tabiinëve) se Omeri r.a (kënaqësia e Allahut qoftë mbi të) i cili ka thënë: Keni kujdesë nga dokrrat (kopallat) e të huajëve si dhe hyrjen në kishat e idhujtarëve gjatë festave të tyre.
Festat janë prej veçantive të fesë
Transmetohet nga Aisheja r.a. (kënaqësia e Allahut qoftë mbi të) se Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] ka thënë: "O Ebu Bekr, për çdo popull ka festë, ndërsa kjo është festa jonë" (transmeton Buhari 952 dhe Muslimi 892).
Ndërsa në thënien e Ukbetu bin Amir Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] ka thënë: "Dita e Arafatit, dita e therrjes së Kurbanit si dhe ditët e Mines (vend në Mekke ku bëhet gjuajtja e gurëve me rastin e kryerjes së haxhit), janë festa të muslimanëve poashtu janë festa të ngrënies dhe pirjes." (transmeton Ebu Davudi 2418).
Transmetohet nga Enesi se Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] erdhi në Medine e ata (muslimanët nfa Medina) i kishin dy ditë që luanin në to tha Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem]: "Ç'ka janë këto dy ditë? Thanë ata: Luanim në to në kohën e injorancës, atëherë Pejgamberi a.s tha: Allahu ua ka zëvendësuar këto dy ditë me dy të tjera më të mira: ditën e Kurban Bajramit dhe Fitër Bajramit." (transmeton Ebu Davudi 1134, Nesaiu 1556 dhe Ahmedi 1241).
Shkaku i ndalimit nga të përngjarurit me pabesimtarë
Pra, të përngjarurit me pabesimtarë qoftë edhe në çështjet e dunjasë trashëgon dashuri dhe përkrahje ndaj tyre. Ka thënë Ibën Tejmijje: Nëse bashkohen dy njerëz në një udhëtim apo qytet të panjohur dhe kanë ngjashmëri në kapelat , rrobet apo në mjet e udhëtimit e të ngjashme me këtë, do të ketë harmoni mes tyre më shume se mes dikujt tjetër.
Sheriati Islam urdhëron dallimin me pabesimtarët dhe largimin nga punët e fesë apo dunjasë?
1. Thotë Ebu Hurejra: Kur Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] e përcillte ndonjë kufomë thoshte: "Shpërndahuni me të a mos u zvarritni ashtu siç zvarriten Jehuditë me kufomat e tyre" (transmeton Ahmedi 8542).
2. Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] thotë: "Jehudët nuk ngjyrosen prandaj kundërshtoni ata" (transmeton Buhariu3257 dhe Muslimi2103). Gjithashtu Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] ka thënë: "Ngjyrosni flokët e thinjura dhe mos iu përngjani Jehudëve" (transmeton Tirmidhiu 1752, Nesaiu 5073 dhe Ahmedi 7492).
3. Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] thotë: "Dallahuni nga Idhujtarët; lëshoni mjekrrat dhe shkurtoni musteqët" (transmeton Buhariu 5553 dhe Muslimi 259). Ka thënë Mervedhiu: E kam pyetur Ebu Abdullahun (Imam Ahmedin) për rruarjen prapa qafës ai tha: kjo është vepër e Mexhusëve e kush i përngjan një populli ai është prej tyre.
4. Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] thotë: "Kundërshtoni Jehudët sepse ata nuk falen me këpucët dhe çorapët e tyre" (transmeton Ebu Davudi 652, Hakimi 1260 imam Dhehebiu këtë hadith e bënë të vërtetë).
5. Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] thotë: "Dallimi mes agjërimit tonë dhe agjërimit të ithtarëve të librit (Krishterët dhe Jehudët) është ngrënia e syfyrit" (transmeton Muslimi 1096, Ebu Davudi 2343, dhe Hakimi 1431) Gjithnjë do të jetë feja e qëndrueshme përderisa njerëzit e shpejtojnë iftarin ngase Jehudët dhe Krishterët e vonojnë"
6. Transmetohet nga Ibën Abbasi se kur e agjëroi Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] ditën e Ashurës si dhe urdhëroi për agjërimin e saj, dikush tha: O i Dërguari i Allahut ajo është një ditë të cilën e madhërojnë Jehudët dhe Krishterët, atëherë tha: "nëse e arrijmë vitin e ardhshën, inshallah do të agjërojmë ditën e nëntë." Tha Ibën Abbasi: Vitin që erdh, Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] vdiq." (transmeton Muslimi1134) Ndërsa në Musnedin e Ahmedit qëndron se Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] ka thënë: "Agjëroni ditën e Ashurës (e dhjeta) dhe kundërshtoni në të Jehudët duke agjëruar një ditë para apo pas saj" (transmeton Ahmedi 2155).
7. Transmeton Seid bin Mensurit e ky nga Ebi Abdurrahman Es-sanaxhi se Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] ka thënë: "Vazhdimisht ymmeti (populli) im do të jetë i shtrënguar përderisa të mos presin në mbrëmje përleshjen e yjeve ngjashmëri me Jehudët, përderis atë mos presin rënditjen (dobësimin) e yjeve në mëngjes, ngjashmërinë me Krishterët, dhe të mos ua besojnë (dorëzojnë) kufomat familjeve të tyre".
8.Gjithashtu Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] thotë: "Mos pini në enën e artë apo të argjendit si dhe mos hani në piajta të arit dhe të argjendit, sepse ato janë për ta (pabesimtarët) në këtë botë ndërsa për ju (muslimanët) në botën tjetër" (transmeton Buhariu 5426, Muaslimi 2067).
9. Ndërsa në një hadith tjetër mirëpo në të ka dobësi, transmeton Abdullah bin Amër se Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] ka thënë: "Nuk është prej nesh kush i përngjan tjetër kujt, mos iu përngjani Jehudëve dhe Krishterëve, sepse përshëndetja e Jehudëve është shenja me gishta, ndërsa përshëndetja e Krishterëve është shenja me dorë" (transmeton Tirmidhiu 2695).
Kur lejohen disa forma të përgjarurit me pabesimtarë që nuk kanë të bëjnë me fe dhe besim?
Ka thënë Ibën Tejmijje: Nëse muslimani është në nëj vend, me të cilin është në luftë apo vend të jobesimtarëve pa luftë, nuk është i urdhëruar që t'i kundërshtojë ata në formët e jashtme nëse kjo për të është dëm. Mirëpo, i preferohet apo i obligohet atij që t'i shoqërojë ata formalisht nëse në këtë ka dobi për fenë. P.sh: Për t'i thirrur në fenë islame, zbulimi i fshehtësive për ti lajmëruar muslimanët për këto apo largimi i dëmit nga muslimanët si dhe të tjera prej qëllimeve të mira" (Iktidau Siratul- Elmustekim 1419).
- Veprat që të nxerrin nga Feja Islame -
الحمد لله، والصلاة والسلام على من لا نبي بعده، وعلى آله وأصحابه ومن اهتدى بهداه أما بعد
Dije o musliman se Allahu xh.sh. i ka obliguar të gjithë robërit e Tij që të hyjnë në islam dhe të kapën për të. Të ruhen prej asaj që e kundershton Atë. E dërgoi Pejgamberin salallahu alejhi ve selem që te thirrë në Islam, dhe Ai vet tha se kush e percjellë atë (Pejgamberin a.s.) është i udhëzuar, dhe kush ja kthen shpinën ka shkuar në humbje.
Kemi shumë ajete që tregojnë dhe tërhqin veretjën nga shkaqet që të nxerrin nga feja, nga të gjitha llojet e shirkut dhe kufrit, poashtu kanë cekur edhe dijetarët (Allahu i mëshiroftë, në kapitullin hukmi për ata që e ndërrojnë fenë, kur dihet se muslimani mund të dalë nga feja apo edhe ta prishë atë dhe të jetë shkak ajo që t'na bëhet hallall pasurija e tij dhe gjaku i tij, dhe të dalë nga feja islame.
- Prej më të rrezikshmëve dhe që më shumë që biejn njerëzit në to janë dhjetë gjëra që e prishin Islamin. Këto i përmblodhi Abdylvehabi dhe shumë të tjerë prej dijetarëve (Allahu i mëshiroftë). Këto duam t'i themi ty shkurtimisht ashtu që të ruhesh ti o vëlla dhe t'i ruash të tjerët prej saj. Allahu na ruaj dhe na shpetoftë prej saj.
Veprat që të nxjerrin nga feja-besimi janë:
1. Ti bësh shirk (rival) Allahut në ibadet, të shoqërosh në adhurim dikend tjetër përveç Allahut subuhanehu ve teala.
Ka thene Allahu xh.sh:
إن الله لا يغفر أن يٌشرك به ويغفر ما دون ذلك لمن يشاء
"Eshtë e vërtetë se Allahu nuk falë [mekatin] t'i bëhët Atij shok, e pos këtij [mekati] të tjerat i'a fal atij që deshiron." [En-nisa, 116]
Pastaj:
إنه من يشرك بالله فقد حرم الله عليه الجنة ومأواه النار وما للظالمين من أنصار
"Sepse ai që i përshkruan Allahut shok , Allahu ia ka ndaluar (ia ka bërë haram) atij xhenetin dhe vendi i tij është zjarri, për mizorët nuk ka ndihmës" [El-Maide 72]
Për shëmbull do ta marrim , ata që i drejtohen me dua të vdekurve, kërkojnë ndihmë prej tyre, presin kurban për ta apo për ndonjë exhin apo për ndonjë vorr.
2. Kush bën ndërmjetsim në mes vetevetës dhe Allahut subuhanehu ve teala, i'u bën dua-lutje atyre, kërkon që të bëjë shefat dhe i'u mbeshtetet atyre, del nga besimi Islam, tezë kjo që janë të njëzëshëm të gjithë dijetarët.
3. Kush nuk i konsideron mushrikët pabesimtarë, apo dyshon në mosbesimin e tyre, apo thotë se janë edhe ata në të vërtetë, del nga besimi i pastër islam.
4. Kush beson se rruga e dikujt tjetër pos të Derguarit salallahu alejhi ve selem është më e përsosur, ose ligji i dikujt tjetër është më i mirë se sa i tij, apo i jep përparësi ligjeve të tagutëve-mitëve para ligjit te Pejgamberit salallahu alejhi ve selem, ai është kafir-jomusliman.
5. Të rrefuzosh diçka që i është zbritur të Dërguarit salallahu alejhi ve selem, po edhe nese e punon ai këtë, është bërë jomusliman. Për këtë na tregon fjala e Allahut subuhanehu ve teala, ku thotë:
ذلك بأنهم كرهوا ما أنزل الله فأحبط أعمالهم
"Këtë për shkak se ata urrejten atë që e zbriti Allahu, prandaj atyre ua zhduk veprat" [Muhamed, 9]
6. Kush tallet me dicka prej fesë së Derguarit salallahu alejhi veselem, apo me shprblimin e tij apo me denimin e tij, është bërë jomusliman, dhe argumente për këtë është fjala Allahut subhanehu ve teala ku thotë:
قل أبالله وآياته ورسوله كنتم تستهزئون * لا تعتذروا قد كفرتم بعد إيمانكم
"A me Allahun, me librin dhe me të Dërgurin e Tij po talleni?! Mos kërkoni fare ndjese, ju pasi që shpallet se besuat, u bëtë jomuslimanë" [Et-tewbe, 6566]
7. Sihri (magjia) dhe të gjitha ato që kanë të bëjnë me sihrin (magjinë), është nga veprat që praktikimi i saj të nxjerrë nga feja islame. Argument për këtë është fjala e Allahut subuhanehu ve teal ku thotë:
وما يعلمان من أحد حتى يقولا إنما نحن فتنة فلا تكفر
" E ata të dy nuk i mësonin askujt (magjinë) para se t'i thonin: Ne jemi vetëm sprovë, pra mos u beni të pa fe" [El-bekare, 102]
8. Gjithashtu miqësia me pabesimtart dhe ofrimi i ndimës kundra muslimanëve, për këtë është argument fjala e Allahut aza ve xhele ku thotë:
ومن يتولهم منكم فإنه منهم إن الله لا يهدي القوم الظالمين
"E kush prej jush i miqëson ata (qafirat), ai është prej tyre, vërtet, Allahu xheleshanuhu nuk vënë në rrugë të drejtë popullin zullumqarë" [El-maide, 51]
9. Kush bindet se ka mundesi dikush ta korrigjojë sheriatin e Pejgamberit të Zotit, dhe se ka të drejtë të shtojë apo të mangesojë atë (Sheriatin) në atë mënyrë që feja islame nuk bie dakord. Si i tillë, ky njëri (me këto bindje) është debuar nga feja islame, ashtu siç thotë Allahu i Madhëruar:
و من يبتغ غير الإسلام ديناً فلن يقبل منه وهو في الآخرة من الخاسرين
"Dhe kush kërkon fe tjetër përveç fesë islame, atij kursesi nuk i pranohet dhe ai në botën tjetër është nga të deshpëruarit" [Ali imran, 85]
10. Të distancohesh plotësisht nga feja islame, as nuk e mëson atë e as nuk i vepron dispozitat e saja. Për njerëz të tillë Allahu i Madhërishëm thotë:
ومن أظلم ممن ذٌكر بآيات ربه ثم أعرض عنها إنا من المجرمين منتقمون
"E kush është më zullumqar se ai që këshillohet me ajetet e Zotit të vet e pastaj ua kthen shpinën atyre, Ne, me siguri do të hakmirremi kundër kriminelëve" [Es-exhde, 22]
Pa dallim, nëse njëra nga këto pika bëhët; seriozisht apo për shaka madje i shtyrë edhe nga frika, e asgjësojnë përkatësin islame. Përashtohet rati i dhunës të thuhet diç e tillë. Secila nga to që i cekem janë pika të rrezikshme për muslimanin dhe shumica e tyra biejn në mosbesim duke u ndikuar nga pikat e lartëpërmendura. Prandaj, çdo musliman duhet të ketë kujdes nga këto dhe ta ruaj vetën nga humbja e imanit. Ne e lusim Allahun që të mbrojë nga veprat që me to humbim imanin dhe të na mbrojë nga denimi i Xhehennemit dhe t'na largojë nga çdo punë që na shpie për në të.
Në pikën e katër do të shtoja se në të hyn edhe kjo:
Kush vetëbindet se rregullat dhe ligjet që i shipin njerëzit janë më të mire se sa sheriati islam, apo t'i barazpeshojë, apo të thuash se bën të gjykohet me ligjë joislam, po edhe nëse beson se të gjykuarit me sheriatin islam është më mire, apo të thuash se dispozitat islame nuk përshtatën me botën bashkohore (me shekullin XX), nocione këto që secila prej tyre të nxjerr nga feja.
Gjithashtu kësaj pike i përket nëse thuhet se duhet të heqët ligji i Allahut për prerjen e dorës së vjedhësit, apo gurëzimin e amoralistit (zinaqarit), nëse është i martuar, dhe këto ligje i konsideron se janë të pa vlera për kohën.
Të bëhet e lejuar diç që Allahu e ndaloi dhe të ndalohet diç që Allahu e lejoi, bën pjesë në pikën e katërt, psh.: të lejohet amoraliteti, alkooli, kamata,etj.
Dhe lusim Allahun xheleshanuhu që të na ndihmojë dhe të na mëshirojë, dhe t'i udhë zojë të gjithë besimtarët në rrugën e drejtë, sepse Ai është Dëgjues dhe
më i Afërmi!!!