- A bën të shahet koha -
A lejohet të shahet koha kur njeriu është i hidhëruar apo është në gjendje të ngushtë jetësore?
Përgjigja:
Nuk lejohet që një njeri ta shajë kohen kur ngushtohet jeta e tij. Për, këtë ka thënë Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem]: "Thotë All-llahu [subhanehu ve teala]: Me fyen i biri i Ademit kur ai e shan kohen sepse Unë jam Koha me duart e Mia e ndryshoj natën dhe ditën."
Në një hadith tjetër thotë Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem]: "Mos e shani kohën se All-llahu është koha." D.m.th, All-llahu është Ai qe e ndryshon kohen si të dojë, e njeriu kur te sprovohet me ndonje sprovë duhet të bëjë saber (durim) dhe të llogarit se All-llahu e ka urdheruar që të bëjë sabër (durim).
All-llahu [subhanehu ve teala] ka thënë:
(تلك من أنباء الغيب نوحيها اليك ما كنت تعلمها أنت ولا قومك من قبل هذا فاصبر ان العاقبة للمتقين)
" Këto janë disa nga rrefimet e panjohura (për ty), qe po t'i shpallim ty, që para këtij (Kur'anit) nuk i ke ditur as ti as populli yt. Pra, të jesh i durueshem se përfundimi (i lavdishem) është për të devotshmit." [Hudë, 49]
Dhe le ta dij njeriu se çdo herç që e godet ndonjë musibet (fatkeqësi) në botë ka fatkeqësi edhe më të mëdha sesa ajo. E kur ta dije njeriu këtë i lehtësohet fatkeqësia.
- Kushtet që një vepër të pranohet tek All-llahu -
Cilat janë kushtet per t'u pranu puna e mire te All-llahut [subhanehu ve teala]?
PËRGJIGJA:
Falënderimi i takon All-llahut [subhanehu ve teala].
Puna nuk konsiderohet ibadet (adhurim) perveç nëse i plotëson dy çështje e ato janë: Plotesimi i dashurisë bashkë me nënshtrimin dhe përuljes ndaj All-llahut [subhanehu ve teala].
Për këtë All-llahu [subhanehu ve teala] ka thënë:
والذين اّمنوا أشد حبالله
"Dashuria e atyre që besuan All-llahun është shumë më e fortë." [suretu el-bekare, 165]
All-llahu [subhanehu ve teala] ka thënë:
ان الذين هم من خشية ربهم مشفقون
"Vërtetë, ata të cilët ndaj madhërisë së Zotit të tyre kanë frike." [El-Mu'minune, 57]
All-llahu [subhanehu ve teala] i ka përmbledhur në një ajet ku thotë:
انهم كانوا يسارعون في الخيرات و يدعوننا رغبا ورهبا و كانوا لنا خاشعين
"Ata përpiqëshin për punë të mira, na u lutëshin duke shpresuar dhe duke u frikesuar, ishin respektues ndaj Nesh." [El-enbija, 90]
Dhe kur ta dije kete ateher le ta dij se me te verete adhurimi nuk pranohet perveç se prej muslimanit, i cili e beson All-llahun Një, [subhanehu ve teala] siç ka thënë All-llahu në Kur'an:
وقدمنا الى ما عملوا من عمل فجعلناه هباء منثورا
"Dhe Ne do t’i kthehemi çfarëdo lloj pune që bënë ata (mosbesimtarët) dhe do t’i bëjmë veprat e tilla si grimca pluhuri që fluturojnë në erë." [El-furkanë, 23]
Në hadithet e Muslimit (214) transmetohet nga Aishja [radijallahu anha] se ka thënë: O i Dërguari i All-llahut, Ibnu Xhudani në injurancë i vizitonte të afërmit dhe i ushqente të varfërit. A do t'i bëjë kjo dobi atij? Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] tha: "Nuk i bën dobi sepse ai nuk thonte: O Zot, mi fal mëkatët e mia Ditën e Gjykimit." D.m.th ai nuk e besonte All-llahun dhe as Ditën e Gjykimit.
Pastaj, muslimanit nuk i pranohet adhurimi perveç nëse i realizon (vërteton) dy kushte esenciale:
1. Sinqeriteti i njetit (qëllimit) vetëm për All-llahun [subhanehu ve teala]: Qëllimi i robit duhet të jetë në atë mënyrë që me të gjitha fjalët dhe veprat, të dukshme dhe ato të padukshme t'i bëjë per hir të All-llahut [subhanehu ve teala].
2. Pasimi i Pejgamberit [sal-lallahu alejhi ve sel-lem]. Puna duhet të veprohet ashtu siç na ka urdhëruar All-llahu [subhanehu ve teala] dhe i Dërguari i Tij [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] e mos të bëjmë adhurim në ndonjë mënyrë tjetër perveç se me atë që na ka mësuar All-llahu dhe i Dërguari Tij [sal-lallahu alejhi ve sel-lem],dhe duhet me i lënë ato vepra që janë në kundërshtim me Ligjin e All-llahut, dhe mos bërja e bidatëve, adhurime te reja ose formave të ndryshme në adhurim, përderisa nuk është vërtetuar nga Muhamedi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem].
Argument për këto dy kushte All-llahu [subhanehu ve teala] thotë:
فمن كان يرجوا لقاء ربه فليعمل عملا صالحا و لا يشرك بعبادة ربه أحدا
"Kushdo që shpreson për Takimin me Zotin e tij, le të punojë punë të mira dhe të mos i bashkojë askënd për shok në adhurim Zotit të tij." [El-kehf, 110]
Ka thënë Ibën Kethiri, [Allahu e mëshiroftë] në komentim të ajetit (فمن كان رجوا لقاء ربه) "Kushdo që shpreson për Takimin me Zotin e tij" d.m.th: Kushdo që shpreson shperblimet dhe sevapet e mira (فليعمل عملا صالحا "...le të punojë punë të mira... " d.m.th adhurimi të jetë ashtu siç na ka mësuar All-llahu dhe i Dërguari i Tij. (ولا يشرك بعبادة ربه أحدا ) " "...dhe të mos i bashkojë askënd për shok në adhurim Zotit të tij!" D.m.th: Ai që do kënaqesinë e All-llahut nuk duhet t'i bashkojë askënd për shok në adhurim Zotit të tij.
Pra, çelësi për pranimin e punëve të mira tek All-llahu është imani-beismin në All-llahun dhe dy kushtet esenciale: Sinqeriteti dhe vepra të bëhët ashtu siç na ka mesuar All-llahu [subhanehu ve teala] dhe i Dërguari i Tij [sal-lallahu alejhi ve sel-lem].
